Kod Ljubinja dike Hercegove
Bancici se jedno selo zove

Kroz to selo prije mnogo ljeta
hodala je Srpska noga sveta

Gdje je kamen, gdje je taj krs ljuti
Svetog Savu nanijeli puti

Da odmori Sveti Savo zasta’
i on nadje hladovinu hrasta

A kada se svetac odmorio
zeleni hrast je blagoslovio

Kad si mene hladom odmorio
dabogda ti vjecno zelen bio

Otkad tako rece Savo Sveti
zeleni se i zimi i ljeti