Ja sam covjek obican
radim svojim rukama
i nosim obraz koji traje
prokleta nam sudbina
samo udara samo trazi
trazi, trazi, a malo daje

Ref.
Ja gradim autoput u glavi
da se vozim slobodno
i ne dam nikom da me davi
kada vozim prebrzo

Ja sam covjek obican
radim svojim rukama
al’ ovim putem necu dalje
vlakovi nam prolaze
sreca prati podobne
nek’ racun plati tko ga salje

Ref.

Jer ja samo sklopim oci
gdje god zelim ja cu doci
snovi teku uzvodno

Nista novo, nista dobro
pod neonom ovog grada
nama gori crveno
a, djetinjstvo je gotovo

Ref.