Zivot tako neumitno tece
Bjeli jasmin privijam na grud’
I na malti skoro svako vece
Mile mi se uspomene bude

Kad su prosla ta vremena burna
Kad sam zene volio ko lud
Volio sam garavu i plavu
Ali jedna od njih odsjece mi ud

O mladosti, o mladosti
Zasto smo se rastali
Zivot cini neobicne stvari
Svaki covjek mora da ostari

O mladosti, o mladosti
Zasto smo se rastali
Zivot cini neobicne stvari
Svaki covjek mora da ostari

U zivotu tako stoje stvari
Samo jedan tren i tu je kraj
Svaki covjek mora da ostari
S udom il bez njega ista stvar

A u basti punoj jorgovana
Sjedio sam dokasno u noc
U uniformi starog kapetana
Sve se mislim vrijeme mi je poc

O mladosti, o mladosti
Zasto smo se rastali
Zivot cini neobicne stvari
Svaki covjek mora da ostari

O mladosti, o mladosti
Zasto smo se rastali
Zivot cini neobicne stvari
Svaki covjek mora da ostari