Nista nova, nista nova, posli feste kisne vala
u pitaru lipi snova cilo lito tu si stala
rastimane sad su ure, zatvorene gnjiju skure
sad zivotu punon zima, okrenuta nan je prova
odrisena vec je cima, nista nova, nista nova

Tukla je u more stina i prozebli grdelini
uz gradele kraj komina nima ko da te zamini
i dok jugo stalno jaca, oko kuce reste draca
sve se sprema da podivja, a mi kano stara bova
plutamo bez pravog cilja – nista nova, nista nova

Uzalud privrcen foje ca ce rec’ mi na sva justa
svi govore, ma bit’ ce boje, barbirija vec je pusta
vaja vrime niz skaline vonj mizerje i morbine
i briskulu dikod baci, klapa ca jos ni gotova
da ostari po bonaci, nista nova, nista nova

Finili su pusti kanti i promukla vec je klapa
i po dobru svak’ te pamti starec’ s nama sve do scapa
naresle su nove plime, popucale surgadine
jos se pine dugi vali i po mistu reve tovar
jarboli u more pali, nista nova, nista nova