Zivot moj, ta tiha pjesma
koja pocinje u sjenama zaboravljenog sna
zivot moj, ta davno ispricana prica
moga djetinjstva sto ne pamtim je ja

Zivot moj, u mirnim danima sto jedan drugog slijede
u cudno razlomljenim slikama sto blijede
zivot moj, u sjetnim bojama nedovrsene bajke
u njeznim dodirima ruke moje majke

Zivot moj, al’ gdje su nestale te sretne slike
djetinjstva, da l’ itko vise zna
zivot moj, ja samo znam da zalud
sakupljam preostale krhotine tog sna

Zivot moj, ta divlja rijeka, koja valja, koja tece
ta teska rana sto se otvara i pece
zivot moj, ti dani sto se tako uzaludno duze
i traju samo kao zivot jedne ruze
zivot moj

Zivot moj, ta igra oblaka i vjetra
igra obala i mora oko nas
zivot moj, taj nemir sto mi s kraja svijeta
kao davnu jeku, donosi tvoj glas

Zivot moj, u toplom zagrljaju umiruceg ljeta
u zadnjim drhtajima leptira i cvijeta
zivot moj, u sjeni ljubavi sto ocvalo se zlati
u svemu sto bi moglo da te opet vrati
zivot moj