Oci moje, kletvom bih vas kleo
sto vas sejtan na ruku uzeo
pa gledaste kroz tarabu staru
sta mi radi kona na bunaru

Srebren ibrik u ruke uzela
raskopcala suncu njedra bijela
pa ih hladi vodom iz bunara
srce moje kida iz njedara

Drhtao sam ko list na jablanu
gledajuci konu raskopcanu
srce vrisnu, pamet se okrenu
skocih mladjan u avliju njenu

Sad je na me ko na vuka hajka
sta ucinih, zalosna mi majka
kriv sam, rekoh, ja u ovom satu
vjesajte me o koninom vratu